Het verhaal Sunday Manara

Het was een idee dat al langer door mijn hoofd spookte: hoe zou het zijn met Sunday Manara? Toen ik mijn allereerste wedstrijden van Heracles bezocht was hij de absolute blikvanger. Tanzaniaans international en balgoochelaar. Dan praten we over 1977. Ik begon in mijn archief wat informatie op te zoeken en raakte hoe langer hoe meer geïntrigeerd door zijn tijd bij Heracles. Een periode die slechts anderhalf jaar duurde, maar bij fans en medespelers nog steeds veel indruk maakt.

Door intensief speurwerk op internet kreeg ik zijn telefoonnummer te pakken en dat leidde weer tot amusante beeldgesprekken via WhatsApp. Vaak onderbroken door slechte verbindingen. Ook een belronde langs oud-spelers van Heracles leverde waardevolle informatie op. Ik begon te schrijven aan het artikel en besefte al snel dat het een bijzonder verhaal zou worden.

Columnist

Maar waar publiceer je zoiets? Ik besloot het te laten lezen door Theo Hakkert, dagelijkst columnist van Dagblad Tubantia en plaatsgenoot. Hij was meteen enthousiast en van daaruit ging het balletje rollen.

Toen kwam daar uit het niets het appje van Sunday met de mededeling dat hij was verkozen tot 'meest gerespecteerde speler aller tijden' van zijn vaderland. Een oeuvreprijs. Ineens kwam alles in een stroomversnelling. Zo kon het gebeuren dat er dinsdag een nieuwsverhaal in Tubantia stond als inleiding voor het lange verhaal een dag later.

Ambassade

De kous is daarmee nog niet af. De Nederlandse ambassade in Tanzania heeft zich inmiddels ook al gemeld. De ambassadeur wil Sunday graag uitnodigen op de koffie......