Traditiemoe

Steeds valt datzelfde woord: traditie. Ik ben een beetje traditiemoe geworden. Het wordt tegenwoordig te pas en te onpas van stal gehaald. Een kameradengroep die zich jaarlijks in de Schoolfeesttent op dezelfde plaats verzamelt: traditie. Eén keer in de maand een visje eten met collega’s: traditie. En zo kan ik nog wel even doorgaan.

Het woordenboek maar eens opengeslagen. Wat is een traditie nou precies? De letterlijke betekenis is: een gebruik of gewoonte die van de ene generatie op de andere wordt doorgegeven. De functie is het in stand houden van de maatschappelijke stabiliteit.

Geldjacht

Kindvriendelijk Goor-voorman Edu Hoek luidde de noodklok over het foekepotten op Goorsnieuws.nl. Wel opmerkelijk dat diezelfde stichting exact een jaar geleden op exact hetzelfde medium liet optekenen dat 'het foekepotten populairder was dan ooit'.

Hoe schattig en leuk ik het foekepotten ook vind, het heeft natuurlijk niets meer te maken met de oorspronkelijke gedachte: hongerige kinderen die wat extra’s willen met de jaarwisseling. Of zoals gezongen wordt: ''Ik heb geen geld om brood te kopen, daarom moet ik met de foekepotte lopen''. Het is nu meer een jacht geworden om geld bij elkaar te sprokkelen voor het 35ste spel voor de Playstation.

Foekepotten kan trouwens ook net zo mooi zijn op kleine schaal. Een geschminkt kindje dat in de buurt op geldjacht gaat: het ligt dichter bij de oorspronkelijke gedachte dan achter de fanfare aanlopen en bedelen bij cafébezoekers.Of is het dan geen traditie meer?

‍

Frisse ideeën

De veelbesproken paardenmarkt in Goor dan, ook zoiets. Het zielige (qua aantal dan) kluitje paarden wordt door de handelaren onderling al verdeeld en de belangstelling voor de warenmarkt is er nog wel, maar tanende. Misschien is het juist wel goed om het een paar jaar niet te houden en dan  over vijf jaar met frisse nieuwe ideeën weer op te pakken. Of is het dan geen traditie meer?

Als iedereen die het woord traditie ingetikt heeft op social media de paardenmarkt zou bezoeken of zich aan zou melden voor de organisatie, dan kon het evenement nog jaren vooruit.

Daarover gesproken: dat is pas een traditie geworden in Goor: veel roepen en niets doen. We haalden de schouders op toen het zwembad verdween. Het paasvuur kon nergens terecht. Er was licht rumoer toen het Schoolfeestglas verdween, maar we drinken er geen druppel minder om.

Dan maar de hoop gevestigd op de gemeenteraad. Oh, daar is Goor zwaar ondervertegenwoordigd. Hoe zou dat toch komen?

‍